Blog 1
Je komt voor het laatst zeg ik tegen haar.
Voor het eerst komt ze stralend binnen. Waar ik de vorige keren nog vroeg, wil je nog een stap maken, zie ik dat ze vandaag voor het laatst is. Ik vraag aan haar: had je niet af willen zeggen, nee, dat hoort niet is haar overtuiging. Ik dacht, dan is er nog iets wat gezien mag worden…. Ik laat haar van alles vertellen, over haar kinderen, kleinkinderen, werk, man. Opeens hoor ik waarom ze vandaag nog is gekomen… Wat is er eerder gebeurt vraag ik. Ze verteld waar ze eerder tegenaan is gelopen, en wat nog steeds in het nu doorwerkt. We gaan aan de slag met het onderwerp. We bekijken het van allerlei kanten, en ik zie dat er steeds meer ontspanning komt in haar rug. Ik ben blij dat ik toch ben gekomen zegt ze bij het weg gaan, nog stralender als toen ze binnen kwam.
Blog 2
In de trein
Ik heb je vaker gezien. Deze keer zit ik naast je in de trein. Je verteld dat je een afspraak hebt gemaakt met de fysiotherapie volgende week. Je hebt al voor de 4e keer in 6 jaar een tennis ellenboog. Alweer verzucht je. Weer tig keer naar de fysio. Ik vraag of ik je elleboog vast mag houden. Ja, dat mag. Ik pak haar ellenboog vast en vertel dat als ik prikkelingen in mijn hand voel we contact hebben. Binnen een minuut prikkelt mijn hand. Voel jij er ook iets van vraag ik? Ja, mijn ellenboog wordt warm. Ik vertel dat het in mijn hand als een magneet voelt, die op een gegeven moment weer vanzelf los gaat. We praten wat over koetjes en kalfjes, en na een tijdje laat ik haar ellenboog los. Drie weken later kom ik haar weer tegen in de trein. Ik heb de fysio afgezegd zegt ze. Iedere dag had ik minder pijn. De afspraak was niet meer nodig. Dit was 5 jaar geleden. Gisteren kwam ik haar weer tegen. Ze komt naar me toe en verteld dat ze nooit meer last heeft gehad van een tennis ellenboog. Hoe blij ze is dat ik haar had aangeboden om te helpen.
Blog 3
Allerlei talen
Je bent geboren in een land ver van hier. Je hebt wat familie in Nederland komt daarom wel eens naar Nederland. In middels woon je in land 3… Een familielid van je vraagt of ik je kan helpen. Alleen als ze het zelf wil zeg ik. We maken een afspraak als je weer eens op bezoek in Nederland bent. Je zegt dat je vooral last hebt als je in je moederland bent (in het Engels, wat voor ons beiden niet onze dagelijkse taal is :-). We gaan aan de slag. Wat bijzonder, ze is zo gevoelig, zoekend naar hoe ze met dingen om moet gaan, ze is heel voorzichtig. Ik houdt haar rug een tijdje vast en ze ontspant wat. Ze gaat weer. Na een aantal maanden mailt ze. Ik ben over 2 weken weer in Nederland, mag ik nog een keer komen? Natuurlijk… We gaan nog een stapje verder, ze verteld meer, ze is blijer, ze gaat binnenkort weer naar haar moederland, daar kan ze echt voelen wat ze heeft geleerd. Wees niet te streng tegen jezelf geef ik haar nog mee, je mag oefenen, het hoeft niet direct “perfect” te gaan…